Η προστατίτιδα είναι μια πάθηση που ταλαιπωρεί πολλούς άντρες όλων των ηλικιών. Σε αντίθεση με την υπερτροφία του προστάτη, η προστατίτιδα αφορά κυρίως τους νέους άνδρες. Αποτελεί την πιο συχνή ουρολογική πάθηση σε άντρες κάτω των 50 και την τρίτη πιο συχνή σε άντρες άνω των 50 μετά την καλοήθη υπερπλασία και τον καρκίνο του προστάτη. Είναι η πιο συχνή πάθηση του προστάτη. Η συχνότητα του συνδρόμου της προστατίτιδας στον γενικό πληθυσμό υπολογίζεται σε 5-10% (η οξεία προστατίτιδα είναι σχετικά σπάνια).
Πρόκειται για μία φλεγμονή του προστάτη, η οποία συνήθως οφείλεται στην ύπαρξη κάποιου μικροβίου που έχει εγκατασταθεί μέσα στον αδένα. Eίναι μία αρκετά συχνή και επώδυνη κατάσταση, που ταλαιπωρεί αρκετούς άνδρες και συχνά υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής τους. Aν μάλιστα η προστατίτιδα αμεληθεί, μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνια κατάσταση. Η κύρια οδός μόλυνσης των προστατικών αδενίων είναι η παλινδρόμηση μολυσμένων ούρων από την ουρήθρα στην περιφερική ζώνη του προστάτη, μέσω των προστατικών πόρων (ανιούσα μόλυνση). Περιγράφονται επίσης η λεμφογενής και η αιματογενής μόλυνση από το ορθό ή από απομακρυσμένες εστίες. Η Escherichia coli είναι μακράν το συνηθέστερο παθογόνο στην προστατίτιδα. Άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί είναι τα Enterobacter, Proteus, Klebsiella και Pseudomonas spp.
Εκδηλώνεται με έντονα και θορυβώδη τοπικά και γενικά φαινόμενα, όπως:
- Ταχεία έναρξη συμπτωμάτων.
- Υψηλός πυρετός με ρίγη.
- Χαμηλή οσφυαλγία, υπερηβικό και περινεικό άλγος.
- Δυσουρία, συχνουρία, επιτακτική ούρηση.
Σήμερα, είναι γνωστό ότι υπάρχουν διάφορα είδη προστατίτιδας: η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα και η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα (που συνήθως διαγιγνώσκεται τυχαία σε βιοψία προστάτη που γίνεται για άλλο λόγο). Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και στην καλή κλινική εξέταση. Η καλλιέργεια ούρων θα βοηθήσει να διαπιστωθεί αν υπάρχει βακτήριο και έτσι θα δείξει το είδος της προστατίτιδας. Πιο ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα κύστης - προστάτη - όρχεων και αξονική τομογραφία, μπορεί να χρειαστούν, αλλά αυτό θα το αποφασίσει ο θεράπων γιατρός.
