Είναι η χωρίς τη θέληση μας απώλεια ούρων σε βαθμό τέτοιο που να προκαλεί πρόβλημα υγιεινής (δερματίτιδες) ή πρόβλημα κοινωνικής αποδοχής ( μυρωδιές, βρεγμένα ρούχα κ.λ.π.), και πρόκειται για ένα σύμπτωμα, μία κλινική εκδήλωση και όχι για μία πάθηση.
Η ακράτεια αφορά όλες τις ηλικίες, συμβαίνει στα παιδιά και σε νέους ,αλλά είναι ιδιαίτερα συχνή στην τρίτη ηλικία. Επίσης προκαλεί ψυχικές διαταραχές, κατάθλιψη, απομόνωση και άγχος, ενώ δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε την σεξουαλική δυσλειτουργία που προκαλεί, κυρίως στα νεότερα άτομα. Ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος είναι η άγνοια γύρω από αυτό.
Οι μισοί περίπου ασθενείς δεν έχουν ποτέ συμβουλευτεί το γιατρό για το πρόβλημα τους, ενώ και οι μη ειδικοί γιατροί σπάνια ρωτούν ή ξεσκεπάζουν το σύμπτωμα ακράτεια. Ακόμα οι γυναίκες που πάσχουν από ακράτεια διστάζουν να εκμυστηρευθούν το πρόβλημα τους ακόμα και στον γιατρό γιατί αισθάνονται ντροπή.
Τα ούρα που παράγονται στους νεφρούς προωθούνται στην ουροδόχο κύστη, μέσω των ουρητήρων. Η κύστη είναι σαν ένα μπαλόνι που φουσκώνει, όσο γεμίζει με ούρα.
Γύρω από την κύστη και την ουρήθρα βρίσκονται οι μύες του πυελικού εδάφους, οι οποίοι κρατούν την ουρήθρα κλειστή και εμποδίζουν διαρροές, εκτός μονάχα από τη στιγμή που η γυναίκα πάει στην τουαλέτα για να ουρήσει. Όταν λοιπόν η κύστη έχει γεμίσει, τότε νευρικά ερεθίσματα στέλνονται στον εγκέφαλο, ειδοποιώντας ότι απαιτείται ούρηση. Ο δε εγκέφαλος με τη σειρά του στέλνει ερεθίσματα στους μύες του πυελικού εδάφους ώστε να χαλαρώσουν, ενώ η κύστη συσπάται. Έτσι, τα ούρα εξέρχονται από την ουρήθρα και επιτυγχάνεται ούρηση.
Οι μύες του πυελικού εδάφους μπορούν να χαλαρώσουν από διάφορα αίτια:
- Εγκυμοσύνη και τοκετός: προκαλείται διάταση των μυών που σε κάποιους μύες φτάνει και πάνω από το ανώτατο όριο ενός μυ να επανέρχεται στην αρχική του μορφή κατόπιν διάτασης.
- Εμμηνόπαυση: έλλειψη οιστρογόνων κάνει τους μύες αδύναμους.
- Ηλικία: οι μύες χαλαρώνουν φυσιολογικά με το πέρασμα των χρόνων.
- Παχυσαρκία: προκαλείται πίεση στους μύες από το μεγάλο βάρος.
Η διάγνωση γίνεται συνήθως με βάση τα συμπτώματα που θα περιγράψετε στον γιατρό σας και με μια προσεκτική εξέταση της πυέλου. Υπάρχουν επίσης ειδικές εξετάσεις (ουροδυναμική εξέταση), που συνήθως περιλαμβάνουν την τοποθέτηση ενός μικρού καθετήρα στην ουροδόχο κύστη, ο οποίος μετράει τη δραστηριότητα της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας.
Παρότι οι συντηρητικές θεραπείες είναι αποτελεσματικές σε ένα ποσοστό γυναικών, χρειάζεται συνεχής συντηρητική αγωγή για να έχει κανείς μακροχρόνια αποτελέσματα. Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι η λύση που συνιστάται για μόνιμα αποτελέσματα.
